Tövbə sadəcə keçmişinə görə peşman olmaq deyildir. Tövbənin həqiqəti 3 şeylə aydın olur:
1. Qəlbin keçmiş günahlara görə bezar olması və ondan həqiqi mənada peşman olmaq.
2. Ciddi qərara almaq ki, gələcəkdə günah etməyəcəkdir.
3. Keşmişdə etdiyi günahlarının əvəzini vermək, yəni əvəzini vermək mümkündürsə. Qəza edilmiş namaz və oruc kimi. «Ey mənim qövmüm, həqiqətən, siz buzova sitayiş etməklə özünüzə zülm etdiniz. Odur ki, Yaradanınıza tərəf (qayıdaraq) tövbə edin və özünüzü öldürün (tövbə və zahidliklə öz nəfsi istəklərinizi öldürün. Yaxud günahsızlar buzova sitayiş edənləri öldürsünlər) ki, bu əməl Yaradanınızın yanında sizin üçün daha yaxşıdır». (“Bəqərə” 54).
Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: “Nəsuh tövbəsi odur ki, tövbə edən insan heç bir halda günahına qayıtmaz. Necə ki, süd bir daha sinəyə qayıtmaz”.
Nəsuh tövbənin gətirdiyi nəticələr:
1. Günahlarının bağışlanması və o kəs kimi olmaq ki, heç günah etməmişdir.
2. Behiştə daxil olmaq ki, altından çaylar axan evlər vardır.
3. Qiyamət günü xarlıq və rüsvaydan amanda qalmaq.
4. Qiyamət günü məhşər səhnəsinin onun nuru ilə aydınlanması. Bu nur qarşısından və sağ tərəfindən hərəkət edər.
5. Allaha daha çox diqqət etmək və Allahdan bağışlanma istəmək.
6. Qiyamət günü xilas olmaq.
7. Allahın məhbubu olmaq, necə ki, Sübhan Allah buyurur: “Həqiqətən, Allah çox və tez tövbə edənləri, həmçinin pak olmağa çalışanları sevir”. (“Bəqərə” 222).
İmam Sadiq (ə) buyurur: “O zaman ki, bəndə xalis tövbə edər, Sübhan Allah onu sevər və onu dünya və axirətdə örtər”. Bir nəfər soruşur ki, onu necə örtər? Buyurur: “Günahlarını yazan iki mələyə unutdurar. Bədən üzvlərinə vəhy edər ki, günahlarını gizlətsinlər. Torpağa vəhy edər ki, etdiyi günahları gizlətsin. Allahla o halda görüşər ki, günahına şəhadət verəcək heç bir şey qalmaz”.
Bu hədisə görə hər kim həqiqi tövbə edərsə, Allahın sevimlisi olar və Allahın məhbubu olan insanın bütün günahları bağışlanar və əməl dəftərindən silinər.
Tövbə o zaman həyata keçər ki, şəraitinə riayət olunsun. Bu şəraitlərin bəzisinə “Nisa” surəsində işarə edilmişdir. “Əslində (qəbulu İlahi vədəyə əsasən) Allahın öhdəsində olan tövbə, çirkin işi nadanlıq üzündən etmiş, sonra tez (ölümlə qarşılaşmamışdan qabaq) tövbə edən kəslər üçündür. Allahın, tövbələrini qəbul etdiyi kəslər onlardır. Allah həmişə bilən və hikmət sahibidir. Daim günah edib ölümləri çatan zaman (öləcəyini yəqin edəndə və ya zahiri hissləri Bərzəx aləminin əlamətlərini dərk edəndə) «mən indi tövbə etdim» deyənlər və həmçinin küfr halında ölənlər üçün tövbə yoxdur (onların tövbələri qəbul olunmaz). Ağrılı bir əzab hazırladığımız kəslər onlardır”. (“Nisa” 17-18).
Allah o kəslərin tövbəsini qəbul edir ki, cahillikləri üzündən həmin günahı yerinə yetiriblər. Ona görə də tez tövbə etsələr, Allah onu qəbul edər. Bəzən insan ölüm ayağında olanda deyir ki, mən tövbə edirəm. Belə tövbə qəbul olunmur və bu kəsləri ağrılı əzab gözləyir.
Həmçinin o kəslər ki, bu dünyadan küfr halında gedərlər, onların da tövbəsi qəbul olunmaz.
Beləliklə deyə bilərik ki, tövbə insanı Allaha yaxınlaşdıran və məhbubu edən əməllərdəndir. Lakin tövbə gərək həqiqi və nəsuh olsun. Tövbə edən insan əgər günahını cahilliyi və nadanlığı üzündən edibsə və tez tövbə edərsə, tövbəsi qəbul olar. Hər kim nəsuh tövbəsi edər, Allah günahlarını gizlədər və axirətdə yeri behişt olar. (Erfan)
Paylaşdı: Ramin Cabbarly
Mənbəə: Deyerler.org
